نگرشی علمی و آکادمیک به نحوه کاربرد اصل مانور در عملیات رمضان

عملیات رمضان (طرح عملیاتی کربلا4) بر این اساس مورد طراحی قرار گرفت که با حضور قوای نظامی ایران در پشت رودخانه شط العرب (اروند)[1] و تسلط بر معابر وصولی به بصره، عملا از نظر سیاسی، نظامی موقعیت مناسبی برای جمهوری اسلامی فراهم آید، بطوری که عراق ناگزیر از دادن امتیازات قابل توجهی به ایران برای پایان یافتن جنگ باشد، پس از اخذ تصمیم توسط شورای عالی دفاع مبنی بر ادامه عملیات تهاجمی علیه عراق، دست اندرکاران طراحی عملیات در قرارگاه کربلا، برابر دستورات فرماندهان این قرارگاه طراحی عملیات در شرق بصره را با هدف تامین بصره به عنوان یک هدف سرنوشت ساز و تعیین کننده آغاز کردند.   ب- وضعیت و موقعیت منطقه عملیاتی رمضان           منطقه عملیاتی رمضان به شکل یک مثلث به وسعت 1600 کیلومتر مربع که محصور بود از شمال به منطقه کوشک طلائیه به طول 50 کیلومتر، از غرب به رودخانه شط العرب در حد فاصل القرنه تا شلمچه به طول 80 کیلومتر، و از شرق به خط مرزی شمالی جنوبی کوشک تا شلمچه به طول 60 کیلومتر.           دشمن با احداث خاکریزهای مثلثی شکل، مواضع پدافندی مناسبی را در منطقه فوق ایجاد کرده بود. علاوه بر این، دشمن از زمان های قبل کانالی به طول 30 کیلومتر و عرض یک کیلومتر را که مختص به امر پرورش ماهی بود احداث و به عنوان مانعی اساسی و بازدارنده در مقابل تعرض نیروهای خودی به سمت بصره، در شرق این شهر آماده نموده بود. دشمن همچنین در قسمت جنوبی منطقه که مقابل شلمچه واقع است، آب جاری نمود تا مانع از عبور نیروهای تک ور ایران شود.   پ- نیروهای شرکت کننده خودی در عملیات رمضان 1- از به هم پیوستن دو رودخانه دجله و فرات، رودخانه شط العرب تشکیل می شود و این نام تا محل تلاقی رودخانه کارون با آن ادامه دارد، از آنجا به بعد تا دهانه فاو، این رودخانه اورند رود نامیده می شود.